از یه دیونه میپرسن چرا دیونه شدی میگه من یه زن گرفتم که یه دختر 18 ساله داشت

دختر زنم با بابام ازدواج کرد پس زنم مادر زن پدر شوهرش شد دختر زن من پسری زایید که

 داداش من ونوه زنم بود پس نوه منم بود پس من پدر بزگ داداشم شدم زن من پسری زایید

 که زن پدرم ننه پسرم و مادر بزرگ او شد پس پسرم داداش مادر بزرگش بود و من خواهر

زاده پسرم شدم

من به درماندگی صخره و سنگ , من به آوارگی ابر و نسیم , من به سرگشتگی آهوی دشت ؛ من به تنهائی خود میمانم , من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی , گیسوان تو بیادم می آید . تو تماشا کن که بهاری دیگر پاورچین پاورچین از دل تاریکی می گذرد و تو در خوابی و پرستوها خوابند و تو می اندیشی به بهاری دیگر و به یاری دیگر . حیف اما من و تو دور از هم میپوسیم . غمم از وحشت پوسیدن نیست غمم از زیستن بی تو در این لحظه پر مهر دلهره است . دیگر از من با خاک شدن راهی نیست .

به هر دری که زدم سری شکسته شد. به هر جا که سر زدم دری بسته شد. نه دگر در زنم به سری نه دگر سر زنم به دری. که روح در به درم از سر ودر زدن خسته شد...